Vroegste Houtbewerker In Drama, Fictie Of Poëzie

Ik ben net klaar met lesgeven in A Midsummer Nights Dream in Shakespeare aan mijn Shakespeare-klas. Terwijl ik de verschillende minnaars in het stuk saai vind, word ik geboeid door de Rude Mechanicals, een groep werkende mannen die een saaie scène van Pyramus en Thisbe opvoeren. Dit is een zeer tragische scène op het huwelijksfeest in Act 5. Mijn favoriete onbeschofte monteur is Snug de schrijnwerker (hij speelt de leeuw), maar er is ook een timmerman, Peter Quince.

Velen van jullie wogen voor Noach, Jozef, Jezus en andere bijbelse houtbewerkers, maar dat roept een discussie op over de vraag of de bijbel non-fictie of fictie is (of poëzie, en ik veronderstel dat men zou kunnen stellen dat veel ervan poëtisch is, ongeacht of men het categoriseert als fictie of non-fictie). Dit, lieve lezers, is geen discussie waar ik me in wil mengen!

Twee lezers noemden middeleeuws mysteriespel, dat door verschillende ambachtsgilden werd opgevoerd. Shakespeare’s gebruik van mechanica om op te treden als zijn toneelspelers in het stuk, is de reden waarom twee anderen ze noemden.

Ik kreeg verschillende vermeldingen van Gepetto uit het Pinokkio-verhaal, Robin Hood en zijn bende (tellen bogen als meubels?), de herbergier in Moby Dick (hij hanteert op een gegeven moment een handvliegtuig) en de scheepstimmerman in dezelfde roman (hij bouwt een kist, waarvan ik veronderstel dat het voor velen het laatste meubelstuk is, voor Queequeg).

Bill Seavey’s stem voor Odysseus was de winnaar. In Homers epische gedicht The Odyssey (dat, afhankelijk van naar wie men luistert, dateert van vóór de vroegst bekende fragmenten van Genesis) hakt het titelpersonage een bed uit een gewortelde olijfboom, die dient als een liefdestest voor zijn lankmoedige vrouw Penelope na Odysseus. keert terug van jaren van omzwervingen, na de val van Troje (en jaren van rondslapen). Epeus kwam ook in aanmerking voor een stemming, hoewel hij het paard van Troje bouwde in een ouder boek met hetzelfde gedicht. Ik denk echter niet dat een paard meetelt voor meubels.

En voor degenen onder u die nog aan het lezen zijn, hier zijn twee laatste Shakespeare-houtbewerkingsverbindingen:

Roy Underhill, houtbewerking in Amerika, vertelde me dat zijn stamboom teruggaat tot Stratford-upon-Avon en dat minstens één van zijn voorouders houtbewerkers waren. Het is dus mogelijk dat een Underhill aan New Place werkte (het huis dat Shakespeare na zijn succes in Londen in zijn geboorteplaats kocht). Roy kan Shakespeare veel beter uit het hoofd opzeggen dan ik, en het glijdt trippelend van zijn tong.

James Burbage was de theaterimpresario die de leiding had over het gezelschap waar Shakespeare aandeelhouder was. (The Lord Chamberlains Men werd later The Kings Men) was ook schrijnwerker. In 1576 financierde en bouwde hij de eerste speciale theaterruimte in Londen sinds de Romeinse tijd (toepasselijk genaamd The Theatre). Toen hem de verlenging van zijn huurcontract op het land van de Theaters werd geweigerd, ontmantelden hij en zijn bemanning het gebouw onder dekking van de nacht en verplaatsten het hout over de Theems, waar ze The Globe bouwden.

Ben jij nog wakker? Over gezamenlijke ontlasting en Shakespeare las je in een eerdere post.